โรงหนัง ^ ^

โดยส่วนตัวแล้วเราเป็นคนชอบดูหนังมากๆ ๆ ๆ ที่สุดอ่ะ

ไม่ได้ชอบที่หนังนะ ( อาจมีส่วนบ้าง ) แต่เราชอบที่โรงหนังมากกว่า

จำได้ว่าตอนเด็กๆ เคยบอกแม่ว่าโตขึ้นจะเป็นผู้บริหารเมเจอร์ฯ

แล้วดูหนังมันซะทุกวัน 555+ ตอนนั้นก็ประมาณ ม 2 อ่านะ ( เด็กน้อยไร้เดียงสามากๆ )

คือเราก้อจามีไดอารี่เล่มเล็กๆ ที่เขียนเรื่องโรงหนังโดยเฉพาะ

เขียนทุกเครือ ทุกสาขา ทุกโรง ตอนนั้นก็มี Major EGV SF

จดทุกอย่าง สาขาไหนมีอะไรบ้าง นวัตกรรม จอแบบไหน ที่นั่งแบบไหน สไตล์การตกแต่ง

ความรู้สึกตอนนั้นนี่คือแบบ เวลาที่ก้าวเข้าไปในโรงหนังแล้วมันเหมือนหลุดไปอีกโลกนึงอ่า

โลกที่ไม่มีเรื่องที่ต้องให้กังวลใจอะไรทั้งสิ้น มันคือสถานที่ๆ เต็มไปด้วยความสุข

ตอนนั้นพ่อเราก็เลยพาเราไปดูหนังทุกอาทิตย์อ่ะ

มีความสุขเจงๆๆ ฮ่าๆๆ ^ ^

แล้วเราก็ยังคิดอีกว่า จะเรียนนิเทศ เป็น ผกก หนัง แบบอยากอยู่เบื้องหลังไรงี้อ่ะ

แต่ก้อมาเรียนทันตะซะงั้น -*-

ดูมีความสุขมะ ( ในความฝัน )

เคยคุยกับครูแนะแนวที่ รร แล้วครูเค๊าก็บอกว่าจะติดต่อ ผกก หนังให้

คือตอนนั้นรุ่นพี่เราคนนึงเป็น ผกก หนังเรื่องนึงอยู่

เราก้อดีใจโคดดดดด

แต่ก้อนะ ............ไม่ขอเล่าต่อ -*-

ไงต่อดีอ่ะ ...

ก็เรื่อยๆๆ ๆ ๆ อ้อ.. นึกออกแระ

มีโรงหนังก็ต้องมีโบว์ลิ่งช่ายม่า??

ตอนนั้นเราก็เทพโบว์ลิ่งเหมือนกานๆ ๆ

เล่นทั้งวัน 5555

บอกไม่ถูกจริงๆ ว่าการใช้ชีวิตไปกับโรงหนังนั้นมัน Happy มากขนาดไหน

เราสามารถใช้ชีวิตอยู่กับมันได้ทั้งวันโดยที่ไม่เบื่อ

สถานที่ ที่ซึ่งสามารถเปลี่ยนอารมณ์ของคนได้

ซึ้งใจ ตื่นเต้น สยอง ประทับใจ โรแมนติก หลอน ตราตรึงใจ

เราสามารถมีความรู้สึกเหล่านี้ได้เสมอ

ไม่ว่าเราจะดูหนังเรื่องไหน

เราก็สามารถที่จะมีอารมณ์ร่วมไปกัยมัน

นอกจากนี้แล้ว โรงหนังยังเป็นที่ๆ เราเจอดาราบ่อยมาก

เพราะเวลามีงานเปิดตัวหนัง ดาราก็ชอบมาแจกลายเซนต์ อ่ะน๊า

โอ๊ย !! มันเป็นโลกแห่งความบันเทิงจริงๆ

เราเหมือนหลงเข้าไปในความฝัน จริงๆ

นี่ถ้าเป็นแบบ Bedtime Story ได้ก็คงดีสินะ

เหล่านี้ก็เป็นเรื่องราวในวัยเด็กที่เวลาเรานึกถึงมันก็ทำให้เรามีความสุข

แต่ตอนนี้เราก็โตแล้ว แหละ ( ไม่รู้สมองโตรึป่าวว ? นะ)

ความรู้สึกก็มีเปลี่ยนๆ ไปอ่ะ

ตอนนี้เวลาไปโรงหนังทีไรก็แอบรู้สึกว่าคนมันเยอะขึ้น

ตั้งแต่ที่ Major มาน take over EGV ความรู้สึกเราก็เปลี่ยนไปอีกแหละ

แบบเหมือนธุรกิจนี้มันยังงัย ( -: เอ๊ะ ไม่เหนเกี่ยว )

นั่นแหละ รู้สึกเหมือนมันจะเจ๊ง -*-

แม่เราก็บอกว่ามันขายไม่ออก

เราก็เลยรู้สึกเฉยๆขึ้นมาซะงั้น

แต่งั้นก้อเถอะ

ตั้งแต่เข้าคณะนี้มา ก้อกลับมาดูหนังบ่อยอีกครั้ง

ก็นะ...

Grand EGV มัน 80 บาท ทำงัยได้

ก็ต้องใช้สิทธิให้คุ้ม

แต่ขอเตือนเพื่อนๆว่า อย่าดูโรง 5 เชียวนะ

โรงใหญ่ขนาดโรงละครแต่จอเล็กเหมือนทีวี -*-

เสียอารมมากๆๆๆๆ

ปล ทั้งหมดที่เขียนมาก็ งง ๆ ตัวเองเหมือนกัน

อ่านแล้ว ก็อาจ งงง เอาเหอะ ๆ เอาเป็นว่าเป็นเรื่องที่เรา อยากบอก

เรื่องที่เขียนแล้วมีความสุข มาก มาย ในวัย เด็ก ก็แล้ว กานน ^^

หนังที่เศร้าที่สุด

ในบรรดาหนังทั้งหมดที่เคยดูมา

คือเราก็เป็นคนไม่ได้ดูหนังตามกระแสอะไรนะ

แต่เรื่องนี้มีคนแนะนำมา

ก็เลยดูๆ

ขอบอกว่ามันเศร้ามากๆเลยอ่ะ

เป็นหนังรักครอบครัวที่ดูแล้วอบอุ่นหัวใจมากๆๆๆๆ

หนังให้ข้อคิดดีสุดๆๆๆ

ถึงพระเอกจะไม่หล่อแต่ก็.....

เหอๆๆๆๆๆ

เราดูหนังเรื่องนี้แล้วร้องไห้อาทิตย์นึง

แมร่ง....เศร้า เว่อๆๆ อ่ะ

ก้อเลยอยากเอาขึ้นบล็อกแนะนำเพื่อนๆ

ดูเหอะนะ

ขอไม่ spoil นะจ๊ะ

แต่บอกไว้ก่อนว่า

พวกปากดีทุกคนร้องไห้หมด

ใจแข็งแค่ไหนก็นะ

แต่แนะนำอย่าดูพากย์ไทยเด็ดขาด

พากย์ได้ทุเรศส์ส์ส์ มั่กๆๆ

เม้น ๆ ๆ ๆ ^ ^ ^

Plz comment ด้วยนะ เพื่อน ๆ ๆ ๆ

thank ๆ ๆ ๆ มั่กมายย ๆ ๆ